Атауым бар-ЖЕР деген,Тіршілікті мейіріммен емдеген....Кей кездері аялаймен мен оны,Кей кездері безе қашам пендеден.Адамзаттың аялаумен ақ таңын,Жомарттықтың жыр-дастанын жаттадым....Тарих дейсің,шығып алып мінбеге,Тарих жайын мен айтайын жатқа мың. Шуақ-нұры алыс қашып көктемнің,Өкпегіне мойныңды бұр өткеннің.Тектілердің үні естілер тереңнен,...Олар үшін тебірендім,кектендім.Есімдері мақтанышпен  аталған,Орын алған мәңгіліктен- қатардан.Мәңгілікке атың кетті сендердің,Елім деген, жерім деген қаһарман.Арпалысып арланша,Ел,жер үшін қасық қаны қалғанша.Ерлеріме,етігімен су кешкен,Айып па...

БІРЛІК – ҚАЗАҚ ҰҒЫМЫ   Жалғастырар кешегі мен бүгінді, Ақ пейілі – ұрпағына мұра да. Қарсы болма, «бірлік» деген ұғымды Шығарған ел – қазақ болар, сірә да!..   Бар адамды бауыр деген, дос деген, Қонағына ошақ оты өшпеген. Даласынан дарыған-ау кеңдігі, Пейілі бар, сыры ешқашан көшпеген.   Бабаларым өсиет қып бірлікті, Ақындары ел достығын жыр қыпты. «Ала болсақ ауыздағы ас кетер» деп, Бірліктен соң ойлаған-ау тірлікті.   Үш жүзімнің дуалы ауыз билері «Бірлік әнін көкірекке түй» деді. ...